دیالیز

کلیهها مسئول تصفیه مواد زائد از خون هستند. دیالیز عملیاتی است که جایگزینی برای بسیاری از وظایف و مسئولیتهای طبیعی کلیهها محسوب میشود. دیالیز به افراد این امکان را می دهد که با وجود ضعف در عملکرد کلیههای خود بتوانند زندگی خوب و مفیدی داشته باشند.

دستگاه دیالیز، عمل جداسازی مواد سمی مانند اوره و آمونیاک از خون را انجام میدهد. از این دستگاه بعنوان جانشینی برای کلیه در صورت نارسایی یا از کار افتادن آن استفاده میشود. در ابتدا ماده هپارين بهوسيله پمپي به خون اضافه مي شود تا خون رقيق شود. مخلوط اين دو وارد دستگاه دياليز شده و از طريق غشايي نيمه تراوا در مجاورت مايع دياليز يا دياليزيت قرار ميگيرد. تركيبات موجود در دياليزيت شامل يونهاي سديم و پتاسيم و گلوكز است. مواد سمي خون از غشاء نيمه تراوا عبور كرده و وارد محفظه تبادلي دياليزيت ميشود. مايع دياليز از ماده غليظ دياليزيت تهيه ميشود و بهوسيله دو پمپ قابلتنظيم در محفظه اختلاط پديد ميآيد.

انواع دیالیز در دو نوع اصلی جای میگیرند: 1- دیالیز خونی 2- دیالیز صفاقی. در دیالیز خونی یا همودیالیز، از یک نوع فیلتر خاص برای خارج کردن مواد زائد و آب اضافی از بدن به وسیله دستگاه همودیالیز استفاده میکنند.

در دیالیز صفاقی با استفاده از مایعی که با یک لوله پلاستیکی در حفره شکم بیمار قرار داده می شود، مواد زائد و آب اضافی از بدن خارج میشود.

مشکلات اختصاصی در بیماران دیالیزی عبارتند از: افسردگی، سوء تغذیه و افزایش فشار خون.