الکتروشوک (قلبی)

شوک قلبی، درمان رایجی برای بی‎نظمی کشنده ضربان قلب و  فیبریلاسیون بطنی محسوب می‎شود. این شوک عبارتست از ارسال یک دوز درمانی از جریان الکتریکی به قلب به‎وسیله دستگاهی به نام الکتروشوک. این دستگاه، حجم زیادی از ماهیچه قلب را از حالت دوقطبی خارج می‏کند، بی‎نظمی تپش قلب را از بین می‎‏برد و امکان ایجاد ریتم سینوسی طبیعی قلب را مجددا به‎وسیله ضربان‏ساز طبیعی بدن در گره سینوسی قلب ایجاد می‎کند.

دستگاه‎های شوک قلبی ممکن است بسته به نوع دستگاه مورداستفاده یا موردنیاز به‎صورت خارجی، بین سیاهرگی یا به‎شکل کاشته (دستگاه شوک قابل‎کاشت در بدن) باشند. برخی انواع خارجی آن به نام دستگاه‎های شوک خارجی خودکار (AED) تشخیص ریتم‏‎های قابل‎درمان را به‎صورت خودکار انجام می‎دهند، یعنی پاسخ‏‎دهندگان یا ناظران غیرحرفه‎ای با آموزش اندک یا بدون هیچ آموزشی قادر به استفاده مطلوب از آن‎‏ها هستند.

کاربردهای پزشکی

طی مطالعه‎ای در زمینه CPR و انجام شوک قلبی برای ایست قلبی در شرایط ایده‎آل، مشخص شد که امکان نجات جان بیمار با عملکرد عصبی طبیعی 38% است. با فرض اینکه امکان نجات بیمار بدون شوک قلبی 0% باشد، می‎توان گفت با استفاده از این دستگاه جان دو پنجم کاربران آن نجات پیدا می‎کند. به‎علاوه، با درنظر گرفتن کسانی‎که ضربان قلب آن‎ها به‎وسیله شوک قلبی (فیبریلاسیون بطنی) قابل‎اصلاح است، نرخ احیا 59% یعنی سه پنجم این افراد است. نرخ‎های احیا از ایست قلبی کمتر بود، با این وجود معمولا در موارد خارج از این تحقیق چنین مواردی دیده شده‎اند، از جمله در بین افراد بیمار بستری در بیمارستان، افرادی که امکان دسترسی فوری (4 الی 5 دقیقه) به CPR را ندارند و کسانی که برای آن‎ها سکته تشخیص داده نشده است.

دستگاه شوک خارجی دستی

این دستگاه‎ها به همراه خوانندگان نوار هستند که ارائه کنندگان مراقبت‎های بهداشتی از آن‎ها برای تشخیص وضعیت قلب استفاده می‎کنند. سپس، ارائه کننده مراقبت‎های بهداشتی تصمیم می‎گیرد که براساس رهنمودها و تجربیات اثبات شده از چه میزان انرژی (طبق واحد ژول) استفاده کند و شوک را از طریق دسته‎ها یا پدهایی روی سینه بیمار اعمال می‎کند. به دلیل لزوم دانش پزشکی کامل برای استفاده از این فناوری، دستگاه شوک خارجی دستی فقط در بیمارستان‎ها و برخی آمبولانس‎ها یافت می‎شود.

دستگاه شوک داخلی دستی

این نوع دستگاه، نتیجه مستقیم مطالعات بک و لون است. این دستگاه‎ها عملا با نسخه خارجی یکسان هستند و تنها تفاوت این است که میزان انرژی از طریق دسته‎های داخلی و طی ارتباط مستقیم با قلب وارد بدن بیمار می‎شود. این موارد تنها در اتاق عمل‎هایی وجود دارند که در آن‎ها عمل قلب باز انجام می‎گیرد.

دستگاه شوک خارجی خودکار (AED)

این دستگاه‎ها کاربرد ساده‎ای دارند و براساس نوعی فناوری کامپیوتری هستند که به خودی خود برای تجزیه و تحلیل ضربان قلب طراحی شده و سپس درصورت نیاز شوک را به کاربر خود توصیه می‎کند. این فناوری برای افراد غیرمتخصص طراحی شده‎‏ که نیاز به اندکی آموزش برای استفاده صحیح از آن دارند. معمولا عملکرد این دستگاه در ارائه شوک‎هایی با ژول بالا برایVF  (فیبریلاسیون بطنی) و ریتم‎‏های VT (تاکی‎کاردی بطنی) محدود است و به‏‎طور کلی کاربردهای محدودی برای پزشکان متخصص دارند. این پزشکان به‎وسیله دستگاه‎های دستی و یا نیمه خودکار قادر به تشخیص و درمان طیف گسترده‎ای از بیماری‎ها هستند.

دستگاه‎های خودکار نیز برای تشخیص ریتم قلبی نیاز به زمان دارند (عمدتا بین 10 الی 20 ثانیه) پس متخصصان به‎وسیله دستگاه‏‎های دستی سریع‏تر می‎توانند به تشخیص و درمان مشکل بیمار بپردازدند.

به‎طور کلی، دستگاه‏‎های شوک خارجی خودکار یا توسط پرسنل آموزش دیده مورد استفاده قرار می‎گیرند و یا در جاهایی از جمله: دفاتر شرکت‎های بزرگ و دولت، مراکز خرید، مراکز تناسب اندام و یا باشگاه‎های سلامت در دسترس عموم قرار می‎گیرند.

دو نوع دستگاه شوک خارجی خودکار وجود دارد: کاملا خودکار و نیمه خودکار. دستگاه شوک خارجی نیمه خودکار ریتم‎های قلب را به‎صورت خودکار شناسایی کرده و تشخیص می‎دهد که آیا شوک لازم است یا خیر. اگر نیاز به شوک باشد، کاربر باید دکمه اعمال شوک را فشار دهد. دستگاه شوک خارجی کاملا خودکار به تشخیص ریتم قلب پرداخته و به کاربر توصیه می‎کند که هنگام اعمال شوک خودکار از دستگاه فاصله بگیرد. برخی انواع دستگاه شوک خارجی خودکار نیز دارای ویژگی‎هایی از جمله: بخش القای دستی و صفحه نمایش ECG هستند.

دستگاه شوک قابلکاشت در بدن (ICD)

این دستگاه که دستگاه شوک داخلی قلب (AICD) نیز نامیده می‎شود، قابل‎کاشت بوده و مشابه دستگاه ضربان‏‎ساز قلب است. این دستگاه‎ مدام ریتم قلب بیمار را کنترل می‎کند و به‎طور اتوماتیک شوک‎هایی را برای درمان آریتمی‏‎های قلبی بنا به برنامه‎‏ریزی دستگاه اعمال می‎کند. بسیاری از دستگاه‎‏های مدرن قادر به ایجاد تمایز بین فیبریلاسیون بطنی، تاکی کاردی بطنی، و آریتمی‎های خوش‎خیم‎تر مانند تاکی کاردی فوق بطنی و فیبریلاسیون دهلیزی هستند. هنگامی‎ که آریتمی کشنده از نوع فیبریلاسیون بطنی باشد، دستگاه برای ارائه یک شوک ناگهانی برنامه‏‎ریزی می‏‎شود.

دستگاه شوک قلب پوشیدنی

نوعی از دستگاه شوک داخلی قلب است که دارای یک دفیبریلاتور قابل‎حمل بوده و مانند یک جلیقه پوشیده می‎شود. این دستگاه قلب بیمار را به‎‏صورت 24 ساعته کنترل می‎کند و درصورت نیاز یک شوک دوگانه اعمال می‎کند. از فوریه سال 2011 فقط یک کمپانی این دستگاه را تولید می‎کند و دسترسی به آن محدود است.