الکتروکاردیوگراف

نمودار ثبت‌شده تغییرات پتانسیل الکتریکی ناشی از تحریک عضله قلب، الکتروکاردیوگرام (Electrocardiogram) یا نوار قلب نام دارد. دستگاه الکتروکاردیوگراف، این نمودار را به‌طور پیوسته برروی نوار کاغذیِ خط‌کشی‌شده‌ای که ویژه این کار است، ضبط می‌کند. اطلاعاتی که روی الکتروکاردیوگرام ضبط می‌شود، نشان‌دهنده امواج الکتریکی محرک قلب است. این امواج نمایانگر مراحل مختلف تحریکات قلبی هستند.

دستگاه الکتروکاردیوگراف که مخفف آن امروزه ECG نامیده می شود، از جمله تجهیزات بسیار رایج تشخیصی پزشکی می‎باشد و در تشخیص و ارزیابی فعالیت الکتریکی عضله‎های قلب کاربرد دارد. تغییرات میلی‎ولتی پتانسیل الکتریکی عضله‎های قلب توسط الکترودها جمع آوری و ثبت شده و توسط دستگاه مذکور برروی یک نوار کاغذی ثبت می‎گردند.

اجزای مختلف دستگاه الکترو کاردیوگراف

اگرچه در دستگاه‎هایی با مارک‎ مختلف و ساخت کارخانجات متعدد تفاوت‎هایی مشاهده می شود، اما در تمامی آنها اصول و نکات مشترکی وجود دارد که پرداختن به آن‎ها در معرفی اصول کارکرد و اپراتوری دستگاه اهمیت دارد. به‎طور کلی در نگاهی اجمالی موارد زیر در یک دستگاه ECG به چشم می‎خورد:

کلید POWER: دستگاه را روشن و خاموش می‎کند.

کلید STOP/START: عمل ثبت بر روی نوار را آغاز کزده و یا خاتمه می‎دهد.

کلید SENSITIVITY SELECTOR: این کلید معمولا به‎منظور انتخاب حساسیت دامنه موج برابر با مقادیر ۵mm/mv ؛ ۱۰mm/mv؛ ۲۰mm/mv کاربرد دارد.

کلید SPEED SELECTOR: جهت انتخاب سرعت کاغذ می باشد که معمولا سرعت‎های قابل انتخاب برابر با ۲۵mm/s و ۵۰mm/s می باشند.

کلید FILTER: جهت حذف پارازیت و فرکانس‎های تداخلی مورد استفاده قرار می‎گیرد.

کلید STD: با فشار دادن این کلید یک موج مربعی ۱ میلی ولت DC جهت تنظیم حساسیت و کالیبراسیون دستگاه قبل از قرار گرفتن نوار استفاده می‎شود. در صورت تغییر در شکل موج یا اندازه آن تعمیر و سرویس دستگاه و انجام دقیق‎تر تست‎های کالیبراسیون ضروری است.

کلید AUTO/MAN: در بعضی از دستگاه‎ها انتخاب ثبت تمامی اشتقاقات به صورت خودکار و یا به‎صورت دستی قابل‎تنظیم است.

کلید STYLUS: تنظیم و کنترل حرارت قلم به وسیله  این کلید قابل تنظیم است.

کلید POSITION: کنترل محل قلم جهت تنظیم موقعیت قلم در وسط کاغذ نوار قلب توسط  این کلید انجام می‎پذیرد.