واژه لیزر (Laser) مخفف عبارت «Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation» به معنی «تقویت نور به روش گسیل القایی تابش» است.
لیزر ابزاری است که نور را به صورت پرتوهای موازی بسیار باریکی که طول موج مشخصی دارند ساتع میکنند. این دستگاه از مادهای جمعکننده یا فعال کننده نور تشکیل شده که درون محفظه تشدید نور قرار دارد. این ماده پرتو نور را که به وسیله یک منبع انرزی بیرونی (از نوع الکتریسیته یا نور) به وجود آمده، تقویت میکند.
لیزر از نظر ماهیت هیچ تفاوتی با نور عادی ندارد و خواص فیزیکی لیزر، آن را از نورهای ایجاد شده از دیگر منابع متمایز میسازد. از نخستین روزهای تکنولوژی لیزر، به خواص ویژه آن پی برده شد که خود این خواص بستری عظیم برای کاربردهای وسیع این پدیده در علوم گوناگون به ویژه صنعت و پزشکی ایجاد کردهاست.
لیزر در علم پزشکی کاربردهای فراوانی دارد، بهخصوص انجام عملهای جراحی را بسیار تسهیل نموده است. بیمارانی که از لیزر برای درمان آنها استفاده میشود، درد، تورم و زخم کمتری را تجربه میکنند.
کاربردهای لیزر
- کوچک نمودن و یا از بین بردن تومورها، پولیپ ها و رشد پیش سرطانی
- از بین بردن نشانه های سرطان
- از بین بردن سنگ کلیه
- از بین بردن بخشهایی از پروستات
- ترمیم جداشدگی شبکیه
- بهبود دید (عملهای لیزر چشم)
لیزر به بستن موارد زیر نیز کمک میکند:
- پایانه های عصبی، به منظور کاهش درد بعد از عمل
- عروق خونی، برای کمک به جلوگیری از خونریزی زیاد
- عروق لنفاوی، بهمنظور کاهش تورم و محدود کردن گسترش سلولهای تومور
به گفته مؤسسه ملی سرطان آمریکا (NCI)، لیزر میتواند برای درمان سرطان در مراحل اولیه آن از جمله موارد زیر نیز مفید باشد:
- سرطان دهانه رحم
- سرطان آلت تناسلی
- سرطان واژن
- سرطان مهبل (خارجی)
- سرطان ریه سلول غیر کوچک
- سرطان سلول پایهای پوست
لیزر معمولا در کنار سایر درمانها از جمله: عمل جراحی، شیمیدرمانی و پرتودرمانی برای درمان سرطان استفاده میشود. لیزر قادر به انجام موارد زیر است:
- حذف زگیل، خال، خالهای مادرزادی، و لکههای خورشیدی
- برطرف کردن موهای زائد
- کاهش چین و چروک، لکه و یا جای عمل
- پاک کردن تتو