English
فارسی
فیزیوتراپی شیوه ایاز درمان بیماریها و اختلالات عصبی، ماهیچه‌ای و اسکلتی با استفاده از تجهیزات مکانیکی، جریان‌های الکتریکی، مانورهای دستی، تمرینات ورزشی و عوامل فیزیکی دیگر است. در این روشها از ورزش، نور، پرتوهای فرابنفش و فروسرخ، گرما و جریان برق استفاده می‌شود. فیزیوتراپی حیطه‌ای از پزشکی است که هدف آن پیشگیری از بیماریها، درمان، توانبخشی و بالا بردن سطح سلامت میباشد.
واژه فیزیوتراپی از «فیزیو= فیزیولوژیک، جسمانی و طبیعی» و «تراپی= درمان»، ساخته شده‌است. در بعضی از منابع لغت اصلی که کلمه فیزیوتراپی ازآن گرفته شده‌است کلمه physiological therapeutics میباشد. مداخلات درمانی در فیزیوتراپی نیز بخش کوچکی از عملیات آن محسوب می‌گردد. در فیزیوتراپی هدف، ارتقای عملکرد جسمانی بدن میباشد. البته با توجه به تداخل و ارتباط زیاد سیستمهای بدن، درمانهای فیزیوتراپی که توسط فیزیوتراپیست انجام می‌شود مستقیم یا غیر مستقیم باعث بهبود عملکرد دستگاه فیزیولوژیک نیز می‌شود، مثلاً فیزیوتراپی دستگاه تنفسی موجب بهبود درصد گازهای خون (دی اکسید کربن و اکسیژن) و تغییر میزان اسیدیته خون شده که به نوبه خود می‌تواند باعث بهبود سطح هشیاری شود.
فیزیوتراپیست در این رشته به عنوان درمانگر شناخته می‌شود. با توجه به این که فیزیوتراپی درمان فیزیولوژیک و جسمانی بیماریها است، کالبدشناسی و حرکت‌شناسی و فیزیولوژی حرکت در آن از اهمیت زیادی برخوردار است. دیدگاه منحصر به فرد فیزیوتراپیست از بدن و نیازها و پتانسیلهای حرکتی آن برای رسیدن به تشخیص و استراتژی درمانی نقش اساسی دارد و تثبیت کننده هر موقعیتی میباشد که در آن خدمات ارایه می‌شود. این شرایط با توجه به هدف فیزیوتراپی در بهبود سلامت، پیشگیری، درمانی و بازتوانی، متغیر است.
فیزیوتراپی درمانی علمی بر اساس تحصیلات عالی و بالینی با قدمت طولانی میباشد که همزمان با توسعه دانش پزشکی به یکی از ارکان درمان های نوین پزشکی تبدیل شده است.
اصلیترین هنر و تخصص فیزیوتراپیست توانایی انجام مهارتهای دستی و حرکت درمانی است که در جهت پیشگیری از بسیاری بیماریها و درمان و توانبخشی افراد جامعه بکارگرفته می‌شود. خواص امواج مختلف مانند امواج صوتی، مغناطیسی، لیزر، شاک ویو، رادیویی و خواص درمانی آب، سرما و گرما بکارگرفته میشوند تا دستیابی به این اهداف آسانتر شود.
درمان در فیزیوتراپی به طور کلی به سه گروه اصلی تقسیم می‌شود:
۱– تمرین درمانی: فیزیوتراپیست به وسیله تجویز، انجام و آموزش ورزشهای درمانی خاص، ماساژ و ورزش در آب (آب‌درمانی)، اقدام به درمان بیمار یا افزایش سطح سلامت می‌کند.
۲– الکتروتراپی: در این روش، درمان به وسیله دستگاههای ویژه انجام می‌شود. این دستگاهها معمولاً امواج خاصی را (امواج مایکرو ویو، امواج کوتاه رایویی، امواج مافوق صوت، امواج الکتریکی) ساتع می‌کند که همگی توسط دستگاه به شکل خاصی تولیدشده و تغییر می‌یابند.
۳– مهارتهای درمان با دست: مهمترین حیطه‌های فعالیت فیزیوتراپی در پزشکی شامل درمان موارد زیر است: ۱ –بیماریهای دستگاه حرکتی (ارتوپدی) ۲- بیماریهای دستگاه قلبی و تنفسی ۳ –بیماریهای دستگاه اعصاب محیطی و مرکزی ۴- بیماریهای پوستی و سوختگیها ۵ -درد و کنترل درد ۶- بیماریهای شغلی.