![سنگ شکني برون اندامي (ESWL)](http://parniapharmed.com/wp-content/uploads/2016/06/1455672-1.jpg)
سنگ شکني برون اندامي (ESWL) روشی است که با استفاده از امواج شوک برای شکستن سنگ در کلیه، مثانه و یا مجاری ادراری (حالب: لوله ای که ادرار را از کلیه ها به مثانه میبرد) مورد استفاده قرار میگیرد. پس از این فرایند، قطعات کوچک سنگ بهوسیله ادرار از بدن خارج میشوند. ESWL درمانی بدون جراحی باز برای سنگ کلیه (سنگ در ادرار) و سنگ صفراوی (سنگ در کیسه صفرا و یا در کبد) است که از پالسهای صوتی بهره میگیرد. بنا به گزارشات، از این روش حتی برای سنگهای بزاقی و سنگهای پانکراس نیز استفاده میشود.
اطلاعات لازم برای انجام این روش
چند عامل مهم در رابطه با سنگ وجود دارند که بر نتیجه ESWL تاثیر میگذارند. این عوامل عبارتند از: بار سنگ (اندازه و تعداد)، ترکیبات سنگ و محل قرارگیری آن.
اندازه سنگ
اگر اندازه سنگ حدود 2 سانتیمتر باشد، احتمال موفقیت ESWL کاهش مییابد و نیاز به درمان مجدد و درمان کمکی افزایش مییابد. ESWL در درمان سنگ کلیههایی که باعث بسته شدن مجاری نشدهاند نیز بسیار موثر است. برای بیمارانی که بار سنگ آنها بسیار زیاد است، استنتگذاری پیش از ESWL میتواند باعث امن شدن تخلیه و جلوگیری از عفونت خون انسدادی گردد. طی تحقیقاتی، حجم سنگ براساس یک تصویر سه بعدی اندازه گرفته شده و مشخص شد که احتمال خرد شدن سنگهای کوچک بیشتر از سنگهای بزرگ است (به قطعات 500 microL).
ترکیبات سنگ
میزان تراکم و مقاومت سنگ در برابر ESWL تقریبا براساس ترکیبات آن است. سنگهای متشکل از دی هیدرات اگزالات کلسیم، منیزیم آمونیوم فسفات، یا اسید اوریک راحتتر بهوسیله ESWL نرم و قطعه قطعه میشوند. از سوی دیگر، سنگهای متشکل از کلسیم مونو هیدرات اگزالات یا سیستین، سختتر به سنگ شکنی برون اندامی جواب میدهند.
موقعیت مکانی سنگ
سنگهای قطب پایینتر: با وجود اینکه ESWL میتواند سنگهای قطب پایینتر کلیه را خرد کند، اما نرخ نهایی تخلیه سنگ کاهش مییابد و دلیل آن مشکل بودن عبور سنگ از این محل است.
Calyceal دیورتیکول با گرفتگی قیفیشکل: در بیماران دارای دیورتیکول ناشی از تنگی قیفی یا مربوط به آن، سنگ تکه تکه شده به راحتی قادر به عبور از انسداد نیست و در نتیجه همانجا باقی میماند.
سنگ حالب: تکهتکه شدن سنگهای پروگزیمال نتیجه بهتری نسبت به سنگهای اواسط یا انتهایی دارد.